بررسی تأثیر نوسانات بخش حمل و نقل دریایی بر نوسانات تجارت جهانی به روش اقتصادسنجی ترکیبی فضایی

هدف اصلی در این تحقیق بررسی میزان واکنش نوسانات تجارت جهانی ناشی از بخش حمل ونقل دریایی براساس روش موجک و اقتصادسنجی ترکیبی فضایی است که برای 34 کشور عمده در تجارت بین¬الملل و حمل ونقل دریایی، برای دوره زمانی 2012-1990 براساس روش حداکثر راست نمایی در قالب مدل های فضایی بر شاخص بی ثباتی تجارت بین الملل آزمون گردید. همچنین، اثرات فضایی از طریق ماتریس فاصله جغرافیایی موردبررسی قرار گرفت. نتایج مدل براساس آزمون های lm، lr و هاسمن، مدل sar اثرثابت فضایی را مورد تأیید قرار می¬دهد. براساس این نتایج، اثر فضایی متغیر وابسته بر بی ثباتی تجارت مورد تأیید قرار گرفته و معنی دار است. به طوری که افزایش یک باره و صددرصدی تجارت در کشورهای همسایه موجب کاهش یک باره 38 درصدی تجارت در کشور خودی خواهد شد. همچنین نتایج برآورد اثرات مستقیم و غیرمستقیم نشان می دهد که برخلاف فرضیه اصلی تحقیق، بخش حمل ونقل دریایی بر نوسانات تجارت بین الملل تأثیر قابل توجهی نداشته و تمرکزجغرافیایی مهم ترین متغیر بر بی ثباتی های تجارت بین الملل است.